Strandjutter Maarten Brugge hoopt op flinke storm

“De zee zit vol verrassingen”

“Het wordt weer tijd voor een flinke storm.” Hotelier Maarten Brugge uit De Waal houdt de weersverwachting scherp in de gaten. Bij noordwestenwind begint zijn strandjuttersbloed te kriebelen.

Maarten runt in het dagelijks leven samen met echtgenote Belinda Hotel De Waal. Maar zodra de wind naar het noordwesten draait en loodrecht op het Texelse strand staat, hou je hem met geen tien paarden thuis. Dan rijdt hij op zijn juttersfiets naar het strand en speurt de vloedlijn af.

Dat er met elke golf iets bijzonders kan aanspoelen leerde Maarten van zijn opa Cor Maas, voor wie het jutten nog een echte bijverdienste was. “Als kleuter ging ik al met opa mee naar het strand. Ook mijn vader (Henk) ging vaak te jutten. Het zit gewoon in mijn bloed.”

De zee zit vol verrassingen. Zoals de kist met handgemaakte Havana sigaren die hij op het strand aantrof. “Die kost duizend euro. Je vraagt je af wie zoiets mee aan boord neemt en hoe die dat vervolgens kwijt is geraakt.”

“Je kunt het zo gek niet bedenken wat je op het strand tegenkomt. Dit is van iemand die bij de tandarts is geweest”, rammelt Maarten met een potje uit zijn jutterskist. Het zit vol tanden en kiezen. In zijn kist zitten meer bijzonderheden. Zoals het speelgoedpaardje ‘My Little Pony’. Afkomstig uit één van de 270 containers van de MSC Zoe, die in 2019 voor Terschelling overboord sloegen. “Ik vond het op De Hors.” In 2017 verloor de Red Cedar 17 containers. “Toen lag het strand vol van deze Coca Cola-wikkels. Ik vond toen ook deze scheenbeschermer. IJshockeyers gebruiken die. Later hoorde ik dat de coach van een ijshockeyteam op zijn spullen zat te wachten…”

Over een macabere vondst in zijn jutterskist: een snavel aan een stuk draad. “Het is van een jan-van- gent. Die is verstrikt geraakt in de restanten van een weerballon. Doordat er in de coronatijd amper werd gevlogen en er daardoor geen weermetingen konden worden gedaan, werden er veel weerballonnen opgelaten. Je kunt zeggen dat dit een slachtoffer van corona is.”

Bijzondere vondst is ook een Russisch boek, vol aantekeningen. “Daarin zijn alle vaarroutes voor de Europese kust bijgehouden. Spionage? Wie zal het zeggen…” En zo zit zijn kist vol bijzondere vondsten.

Maarten pakt er zijn plakboeken bij, vol met brieven, foto’s, etc. “Het zijn flessenposten. Ik heb er wel een stuk of 200 gevonden. Met de meest uiteenlopende brieven. Van zeemannen, eenzame dames, schoolreisjes en noem maar op. Als het kan stuur ik de afzender een kaartje dat ik hem heb gevonden.”

Wat is de ultieme juttersvondst? Maarten: “Een reddingboei. Ik heb er in mijn carrière wel een stuk of veertien gevonden. Het mooiste is als de naam van het schip er nog op staat. Dat zoek ik op internet op van welk schip het is geweest.”

In de categorie curiositeiten past een stuk plastic. Menigeen zou erlangs lopen, Maarten raapte het op en nam het mee naar huis. “Het is een stuk van een pot die voor de kust van Afrika wordt gebruikt voor het vangen van inktvissen. Deze is op drift geraakt.” Hij wijst op scheurtjes in het plastic. “Die zijn van een schildpad. Die zag het plastic voor een prooi aan het heeft erin gebeten.”

Wijzend op een kaart met daarop de stromingen in de wereldzeeën: “Vanuit Afrika is het plastic met de golfstroom naar de andere kant van de Oceaan gedreven, naar het Caraïbisch gebied. En van daaruit terug naar Europa en uiteindelijk op Texel aangespoeld. Dit is dus twee keer de Atlantische Oceaan rondgegaan.”

“Dit is wat jutten voor mij zo bijzonder maakt: het verhaal achter de vondst. Waar komt het vandaan en wat is ermee gebeurd waardoor het hier is aangespoeld?”

Maarten zit vol met van die juttersverhalen. Ook over het kat-en-muis spel met de strandvonder, zeg maar de politieagent van het strand. “Zij laten de jutters hun gang gaan, zolang we maar geen waardevolle spullen meenemen. Doorgaans gaat het er gemoedelijk aan toe. Maar niet toen in 2018 van een schip een deklast met hout overboord was gegaan en er veel hout aanspoelde op het strand. Toen kwamen de strandvonders in actie en moesten wij van het hout afblijven. Gelukkig wisten wij wel hoe laat de strandvonders naar huis gingen…”

Maarten heeft in zijn leven een vracht aan spullen van het strand gehaald. Soms zóveel dat zijn juttersfiets de last amper kon dragen. Meer dan genoeg om de schuur bij Hotel De Waal als juttersmuseum in te richten. Ook in het hotel kun je niet om de jutterij heen. “Deze lampenkappen zijn bijvoorbeeld gemaakt van boeien van een schip. De bar is gemaakt van juthout, alle kamers zijn er mee ingericht en dit rekje met folders heb ik gemaakt van een touwladder. Het is toch prachtig dat aangespoelde spullen zo een tweede leven krijgen?”

Texels Jutters Bock Speciaalbier

De Texelse Bierbrouwerij eert de strandjutters op het eiland met een eigen bier: Texels Jutters Bock Speciaalbier. Een heerlijk herfstbock met een dieprode kleur en een aangenaam bittertje, gecombineerd met karamelsmaak en 7,0 % alcohol.*